Audiowizualnosc i mimetyki przestrzeni

Media produkujace obrazy ewoluowaly i nadal sie zmieniaja. Narzedzia wspomagajace zmysly czlowieka zyskuja nowe mozliwosci. Powstaly maszyny do widzenia, zdolne utrwalac doswiadczenie wedle swych matryc czasu i przestrzeni. Niektore z nich przejmuja nawet obowiazek patrzenia, uprzednio ciazacy na uzytkowniku. Dzieki optyce cyfrowo-falowej patrzenie nie jest juz konieczne, by widziec. Powstaly maszyny poznania, ktore sa wladne wytwarzac i widzenie, i obrazy, w tym obiekty trojwymiarowe, pachnace, mobilne. Systemy kina i telewizji 3-4-5 D moga juz symulowac zdarzenia osadzone w czasoprzestrzeni lub tworzyc swiaty wirtualne (Second Life, czat, bankowosc elektroniczna, wikinomie). Euro-atlantyckie spolecznosci informacyjne (sieciowe i medialne) przenosza swoje aktywnosci do srodowisk alternatywnych. Jednak procesy globalizacyjne nie tyle kreuja alternatywny swiat wszystkich ludzi, ile wywoluja wojny o przestrzen (realna i multimedialna) oraz zasady jej dystrybucji. Kto bowiem - czlowiek czy maszyny - tworzy rzeczywistosc, do kogo nalezy przestrzen, kto jest multimedialny i kto kogo nasladuje, a wreszcie kto wlada mediami i kto ma do nich dostep?