Dwiescie lat razem Czesc 1

"Dwiescie lat razem", dzielo poswiecone historii wspolistnienia Rosjan i Zydow od konca XVIII w. po wspolczesnosc, ukazalo sie w dwoch tomach w latach 2001 i 2002. Niniejsze polskie wydanie to drugie, po niemieckim, tlumaczenie na swiecie. Trudny temat koegzystencji w jednym panstwie spolecznosci wzajemnie dla siebie egzotycznych i czesto zantagonizowanych obrosl wieloma mitami. Autor staral sie zbadac go wszechstronnie. Dazyl do zrozumienia racji obu stron, ale tez obie nawoluje do uznania swoich win. Ksiazka jest tym bardziej interesujaca dla polskiego czytelnika, ze liczna zydowska obecnosc w Rosji byla efektem rozbiorow naszego kraju. Polskie odniesienia sa w ksiazce nader liczne. Aleksander Solzenicyn (1918-2008) - jeden z najwiekszych pisarzy rosyjskich, nazywany Sumieniem XX wieku. Osiem lat spedzil w wiezieniach i lagrach, a kolejne cztery na zsylce za krytyczna opinie o armii i o Stalinie, zawarta w liscie do przyjaciela. Juz w lagrach tworzyl swoje prace literackie, zapamietujac je w calosci, by spisac dopiero znacznie pozniej. Chruszczowowska "odwilz" umozliwila Solzenicynowi oficjalne zadebiutowanie, a to dalo mu dostep do archiwow panstwowych. Zbierac zaczal materialy do dziela zycia: "Archipelagu Gulag". Objecie wladzy przez Leonida Brezniewa zakonczylo "odwilz", a wkrotce potem ruszyla skierowana przeciw Solzenicynowi propagandowa nagonka. Nie mogac publikowac w kraju, swoje kolejne utwory przekazywal na Zachod. W 1970 r. przyznana mu zostala Nagroda Nobla. Trzy lata pozniej, kiedy na Zachodzie ukazal sie "Archipelag Gulag", decyzja najwyzszych wladz zostal pozbawiony obywatelstwa i wydalony do Frankfurtu. Na stale zamieszkal w amerykanskim stanie Vermont. Pozostawal jednak w izolacji od srodowiska rosyjskiej emigracji. Do Rosji wrocil w 1994 r. W ostatnich latach zycia otwarcie wspieral Wladymira Putina, sam jednak tracil popularnosc z powodu skrajnych pogladow. Najwazniejsze dziela Solzenicyna dotyczyly nieobecnej wczesniej w literaturze sowieckiej tematyki przesladowan milionow niewinnych ludzi i panstwowego systemu zorganizowanej zbrodni. Ksiazki te wywolaly szok na Zachodzie. Jego najbardziej znane, poza "Archipelagiem", utwory to: "Jeden dzien Iwana Denisowicza", "Krag pierwszy", "Oddzial chorych na raka", "Lenin w Zurychu".