Edebi Bir Tutku Anais Nin Ve Henry Millerin Mektuplari

Ilk olarak Anais Ninin Henry ve June ismiyle yayimlanan sansürlenmemis güncesinde gün isigina cikan Nin ile Miller arasindaki yakinligi, duygu yüklü bu mektuplarda tüm ciplakligiyla görmek mümkün. Mektuplar Isvicrede Ninin, Millerin esi Junea karsi hissettigi askin pencesinden kurtulmaya basladigi 1932den, ikili yirmi sene sonra Kaliforniyaya yerlesene kadar sürüyor. Her ne kadar farkli bir mizac ve tarza sahip olsalar ve farkli sosyal cevrelerden gelseler de, Nin ve Miller yazma sevgisi ile birbirlerinin eserlerine duyduklari sadakat sayesinde bir araya geldiler. Bu mektuplar tutkudan arkadasliga, yakinliktan yabancilasmaya evrilen bir iliskinin haritasini cikariyor. Iki yazar on yildan fazla Amerikada yasadiktan sonra, 1950lerin gözüyle gecmise baktiklarinda, altin yillarinin hala Paris yillari oldugunu görüyor. Muhtemelen ben o zamanlar bugünkü mizah anlayisima sahip olsam, sen de o zamanlar bugün sahip oldugun özelliklere sahip olsan, hicbir sey kötüye gitmezdi,diye yaziyor Nin, Millera. Edebiyat tarihinin en essiz birlikteliklerinden biri olan bu iliski ask, sanat, edebiyat, kiskanclik ve tutku dolu yüzlerce mektupla okurlari günümüzde de sarsmaya devam ediyor. Elestirmenler, dostlar ve biyografi yazarlari tarafindan ortaya konmus eserlerden cok daha yetkin bir Miller ve Nin portresi. Chicago Tribune Icten, duygusal ve tutku dolu Bu mektuplar samimiyetiyle bazilarini rahatsiz edebilir ancak sanata olan tutkularinin benzersiz disavurumuyla pek cok kisiyi etkileyecegine hic süphe yok. Booklist