16 125 881 książek w 175 językach
Jednak się nie przyda? Nic nie szkodzi! U nas możesz zwrócić towar do 30 dni
Bon prezentowy to zawsze dobry pomysł. Obdarowany może za bon prezentowy wybrać cokolwiek z naszej oferty.
30 dni na zwrot towaru
La presente obra tiene por objeto analizar exhaustivamente laJurisprudencia del Tribunal Supremo, y la más significativa de losdemás Tribunales de Justicia, en relación a las medidas cautelares enel proceso contencioso-administrativo. Aproximadamente, unas 1.000resoluciones han sido objeto de estudio y análisis, resoluciones queaparecen referenciadas con su número concreto de Aranzadi.La materia citada es objeto de regulación en los artículos 129 a 136de la Ley 29/1998, de 13 de julio, Reguladora de la JurisdicciónContencioso Administrativa, en total, ocho artículos. Esta parquedadnormativa obliga a todo aquel que quiera adentrarse en ella a conocerla Jurisprudencia que se ha dictado en su desarrollo y aplicación o,lo que es lo mismo, sin este conocimiento previo nadie puedeadentrarse adecuadamente en el mundo de las medidas cautelares en elámbito contencioso-administrativo.Para cumplir esta finalidad, se ha introducido un índice muy detallado en cada uno de los capítulos en que se divide la obra: I Doctrinageneral sobre las medidas cautelares y las contracautelas, II Elpericulum in mora, III La ponderación de intereses y IV El fumus boniiuris. Incluso, en determinados aspectos relevantes, como laponderación de intereses o las medidas cautelares positivas, seintroduce una relación de supuestos concretos agrupados por lasmaterias o las voces a que se refieren para facilitar la labor detodos aquellos que se acerquen a la obra. Por citar una cifra, seincluyen más de 200 supuestos singulares en el ámbito de laponderación de intereses.Con todo ello, se pretende, en primer lugar, seguir una sistemáticatradicional en la descripción general de las medidas cautelares en elproceso contencioso-administrativo, que permite calificar la presenteobra como un todo unitario y no una mera relación o transcripción decasos singulares o concretos, y, en segundo lugar, no renunciartampoco a las singularidades existentes cuando las mismas merecen serdestacadas o resaltadas.