Meandry natury ludzkiej wiary i dominacji

Ksiazka jest z gatunku filozofii, psychologii, rozmyslan, dochodzenia do pewnych wnioskow. W umyslach ludzkich rodza sie pytania, ktore determinuja, by szukac odpowiedzi dotyczacych spraw niepojetych. Pytania te towarzysza naturze ludzkiej od niepamietnych czasow, na wszystkich etapach bytowania czlowieka. Natura ludzka jest z jakiegos powodu tak kreatywna, ze ciagle szuka zrozumienia, by pojac to, co niepojete i wyjasnic niewyjasnione. Na tej drodze czesto napotyka miraze, ktore bierze czlowiek za prawde obiektywna, by nie dopuszczac empirycznych wyjasnien, ktore stoja w sprzecznosci z oparami absurdu. Wyglada na to, ze wszystkie istoty rozumne na swej poczatkowej drodze, tak jak dzieci, sklonne sa wierzyc w bajki. Czlowiek bladzac po zakamarkach swego umyslu i posiadanej wyobrazni, zaczyna mieszac fikcje i fakty. Nie dopuszcza mysli, ze umysl plata mu figle, ulegajac sugestiom: czarownika, szamana, wodza, kaplana, krola czy polityka. Ten kto ma opory wewnetrzne konczy jak Sokrates, ktory musial wypic cykute. Dlatego powstalo powiedzenie, ze pewnych prawd nie mowi sie nikomu, gdyz lepiej sobie obciac jezyk, gdyby mieli ci obciac glowe.