Moje misje Czerwonego Krzyza

Wsparcie medyczne dla ruandyjskich wiezien, pomoc dla uciekinierow w Darfurze, upowszechnianie znajomosci miedzynarodowego prawa humanitarnego w Chorwacji, pomoc dla rannych w wojnie w Afganistanie, wsparcie medyczne dla haitanskich szpitali... Élisabeth Carrier spedzila znaczna czesc zycia w tych miejscach na swiecie, w ktorych pomoc byla najbardziej potrzebna. W ksiazce "Moje misje Czerwonego Krzyza" opowiada o tym, co przezyla i przedstawia swoj sposob patrzenia na swiat. Relacjonuje zycie codzienne podczas misji i dzieli sie z czytelnikami swoimi radosciami i smutkami. Choc byla naocznym swiadkiem okropnosci wojny i barbarzynstwa czlowieka, wciaz potrafi dostrzec to, co w nim najpiekniejsze: solidarnosc z innymi ludzmi i odwage. Przytaczajac liczne anegdoty, pozwala nam lepiej zrozumiec mechanizm, dzieki ktoremu dzialacze humanitarni moga zniesc to, co wydaje sie nie do zniesienia, i kontynuowac swoje misje na przekor wszelkim przeszkodom. Élisabeth Carrier od dziecinstwa marzyla, by poznawac swiat i byc tam, gdzie rodzi sie historia. Na tym marzeniu zbudowala swoja kariere: przez blisko trzydziesci lat pracowala dla Miedzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyza. Podczas licznych misji humanitarnych niosla pomoc ofiarom konfliktow zbrojnych i klesk zywiolowych w Afryce, Azji, na Bliskim Wschodzie, w Europie i Ameryce. Za swoja dzialalnosc humanitarna otrzymala wiele wyroznien, miedzy innymi medal Florence Nightingale oraz dwa doktoraty honoris causa.