Paulo Freire - Diyalogun Pedagojisine Giden Yol

Paulo Reglus Neves Freire 1921-1997 20. yüzyilin en büyük ve etkili egitim düsünürlerinden biri olarak kabul edilir. Freirenin Brezilyada ortaya cikan ve dünyanin pek cok bölgesinde hayat bulan egitim düsüncesi, ölümünün 2 Mayis 1997 ardindan yaklasik yirmi yil gecmesine karsin günümüz egitim dünyasini hala tüm canliligiyla aydinlatiyor. Kitaplari yeniden basiliyor, yazilari bircok dile cevriliyor, yasami, eserleri ve egitim yöntemi üzerine yeni calismalar yapiliyor.Freirenin egitim düsüncesi ve kendi adiyla anilan yöntemi Brezilyada baslayan ve ardindan dünya geneline yayilan yetiskin okuma-yazma calismalari üzerinden sekillenmistir. Bu nedenle Freirenin düsüncesinin gelisiminde onun okuryazarlik deneyimleri kilit önemdedir ve bu yüzden onun okuryazarlik anlayisini tümüyle betimlenmeden onun düsünsel evreni tam anlamiyla anlasilamaz. Okuma-yazma calismalarinda gelistirdigi yaklasimi toplumsal dönüsüm, baski bicimleri ve bunlar icin egitimin sundugu olanaklar üzerine odaklanmistir. En genelde Freirenin okuryazarlik ve halk egitimi anlayisi, toplumsal esitlik icin halk örgütlenmesi olarak degerlendirilebilir. Buradan da anlasilacagi üzere, onun düsüncesinde egitim, siyasal alandan bagimsiz degildir. Egitimsel olan ile siyasal olan arasinda güclü bir bag vardir ve bu nedenle Freire, egitimin yansiz olamayacagini ifade eder. Ona göre biri yansiz bir egitimden söz ediyorsa aslinda egemen olandan yana oldugunu ifade ediyordur. Freireden elestirel pedagoji akimina kalan en büyük mirasin kisaca egitim yansiz degildir saptamasi oldugu söyleyebilir.