Po drugiej stronie

O czym jest moja ksiazka? O tym, ze maluje obrazy. Tworze cos z niczego, czyli w pewnym sensie jestem bogiem, ale nie tym z Paktofoniki, i nie Jezusem Chrystusem, nawet nie Zeusem, tylko takim malym bogiem, bozkiem. Kiedy zasypiam, obrazy sie budza, zycie w nich toczy sie normalnie, tak jak u nas, tam tez jedza, plodza dzieci, loja wode, kloca sie, jaraja gandzie. Taki swiat wykreowalem. Usadowilem go w oddalonej od szlaku samotnej goralskiej chatce, gdzies na koncu swiata, w Bieszczadach, pomiedzy Cisna a Wetlina. To na pierwszy rzut oka zwyczajne schronisko tak naprawde jest azylem pelnym ludzi uciekajacych przed wojna, bestialstwem getta, przed krwia na dloniach, uzaleznieniem od cyberseksu, chora ambicja, wyplukujaca z mozgu resztki wolnosci i zdrowego rozsadku. To miejsce jak magnes przyciaga moich bohaterow, wylawiajac ich z roznych czasow i miejsc. Lacze i mieszam gatunki, romans z kryminalem, horror z erotyka, poezje z fantastyka; przy ciaglym akompaniamencie muzyki, od jazzu i bluesa po brudny i sprzezony punk rock. Zadaje wiele pytan, na ktore odpowiedz jest zawsze taka sama - Czlowiek jest niezniszczalny. Ale czy to dobrze? Milej lektury! Rafal Cuprjak "Czytelnicy ceniacy proze przelamujaca ograniczenia gatunkowe powinni koniecznie sprawdzic, co czai sie w Po drugiej stronie". Dawid Kain, autor Kotku, jestem w ogniu, Chory, chorszy, trup i Horrorarium "Po drugiej stronie" to magiczna opowiesc. Cos posredniego miedzy dusznym, niespokojnym snem pijaka, a zydowskim mistycyzmem, cos co wymachuje przed nosem oniryczna tajemnica, a jednoczesnie jest mocne, surowe i namacalnie prawdziwe. Wciagajaca ksiazka. Podobaja mi sie bohaterowie - sa z prawdziwego miesa i cieplej krwi." Marcin Jamiolkowski, autor Okupu krwi, Orderu i Kellera