Pocaluj swiatlo

Wojciech Kass jest jednym z nielicznych polskich poetow, ktorzy wypelniaja swoja tworczoscia dotkliwa luke na mapie wspolczesnosci: brak gleboko doznawanej, poszukiwanej z wysoka intelektualna wrazliwoscia, metafizyki. Od poczatku, od dojrzalego, swiadomego debiutu, ktory nb. zbiega sie z zyciowym wyborem poety, aby sluzyc milosci, naturze i drugiemu (tak postrzegam decyzje o tym, aby zostawic "elektryczny" Sopot na rzecz pranskiej pustelni, w ktorej Wojciech Kass opiekuje sie spuscizna Konstantego Ildefonsa Galczynskiego) poeta stara sie pielegnowac metafizyczne gospodarstwo jezyka i poezji. Wiersze autora Wirow i snow wyzwalaja w czytajacych czulosc wzgledem prawdziwej a wzgardzonej czastki rzeczywistosci, jak i czujnosc wobec wszelkich przejawow redukowania sfery ludzkiego ducha. Zywotny sprzeciw dla zawlaszczajacej ludzkie myslenie cywilizacji i techniki wiaze te poezje z dzielem jej wielkich antenatow: Rousseau, Baudelaire'a, Thoreau, Rilkego, Brodskiego czy Milosza. Pocaluj swiatlo jest wyborem, ktory daje wglad w wielostronna prace w jezyku (i nad jezykiem), ktora wykonuje Wojciech Kass - zawsze z niebywala dbaloscia o kazdy detal poetyckiego wyslowienia. Obserwujac zmiennosc przeplatajacych sie ze soba rozmaitych form wierszowych, miar i dykcji, czytelnik otrzyma mozliwie szeroki wglad w diapazon tworczego wyrazania stanowiacy signum stylu i wrazliwosci poety.