TERESA ALVAJAR. MEMORIAS DUNHA REPUBLICANA

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"Xa ves que sigo coas mi?as lecturas e practicando o meu idioma. Que pracer!Xa ves que intento recuperar a mi?a lingua, a que me arrebataron os\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"salvadores de Espa?a\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\", criminais, o que fixeron de min\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\". Así se expresaba M? TeresaAlvajar en carta á editora destas memorias en 2008. Roubáronlle alingua, afastárona da Terra, coa que segue a so?ar cada noite: so?aque volve a ela, que pasea polas rúas coru?esas e que chega á praza de María Pita desde onde olla para a xanela da oficina onde traballaba o pai. E cada ma?á, despois desta viaxe arelada, esperta cansa eatristurada. Ti?a 15 anos cando partiu a Soria coa nai, poucosdías antes da sublevación militar, para se reunir co pai, na alturagobernador na cidade castelá. Aquela data marcou para sempre a familia Alvajar López, que nunca máis se volvería encontrar xunta. Longoperíodo de continua peregrinaxe: Soria, Madrid, Valencia, Barcelona,un ano na Coru?a, Vimoutiers, Montauban, Barcelona de novo, París,Girona, Madrid máis unha vez. A súa foi unha vida de sortearobstáculos, de facerlles fronte, de os superar. Nai de tres fillas eun fillo de dúas parellas, que abandonaron as súas responsabilidades,María Teresa Alvajar tivo moita coraxe, nun tempo en que as mulleressemella que ti?an que pedir permiso para vivir, para amar. Cami?antesolitaria polo escuro bosque da incomprensión, do machismo imperante,moitas das circunstancias que atravesou son produto dun tempo en que o control da moralidade constituíu unha verdadeira obsesión para osfranquistas. Con María Teresa Alvajar López. Memorias dunharepublicana recupérase máis unha voz da memoria democrática, unha voznecesaria que nos achega momentos transcendentais (República) eperíodos verdadeiramente traumáticos (guerra e franquismo) da nosahistoria. Un relato, en edición de Aurora Marco, que vén enriquecer oconxunto de textos memorialísticos de autoría feminina publicados noúltimos anos. Unha historia de desarraigo violento, duro, adobiado deestra?eza, soidade, incerteza e de penurias na procura dasupervivencia. Unhas memorias que non van deixar indiferente aninguén.